داغونم

داغونم

به  اندازه

شنیدن یه جواب سرد

به اندازه

بغضی که ناخواسته اشک میشه

به اندازه

گریه های بیصدا

به اندازه

آرزوی مرگ

خسته ام

از پرسه های های گاه و بیگاه در خیابان های شلوغ خیال با تو خسته ام

احتیاج دارم به استراحتی کوتاه

اگر هجوم رویای تو دست از سرم بردارد

زندان دل

در زندان دل محبوسم


به جرم عاشقی،


در انتظار رهایی از این بند


به امید وصال تو

حس ناب

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.