گفته بـــودم بی تو می میــرم ولی ایــن بار ، نه
گفته بـــودی عاشقـــم هستی ولی انگــار ، نه
هـــرچه گویی "دوستت دارم" به جز تکرار نیست
خو نمی گیــــرم به این تکــــرارِ طوطیــــوار ، نه
تا که پا بندت شَــوَم از خـــویش می رانی مـــرا
دوست دارم همدمت باشــم ولی ســــربار ، نه
دل فروشی می کنی گویا گمان کــــردی که باز
با غــــرورم می خـــــرم آن را در این بــازار ، نه
قصد رفتن کـــــرده ای تا باز هـم گویــم بمـــان
بار دیگـــر می کنــم خواهش ولی اصــــرار ، نه
گه مـرا پس می زنی ، گه باز پیشم می کشی
آنچه دستت داده ام نامش دل است افسار ، نه
شاعر:؟؟
برای رفتن چمدان می بندند ،
برای ماندن ،
“دل”
من کدام ببندم که نه خیال رفتن دارم ،
نه توان ماندن ؟!!؟
حــواسمــون بــاشـه
دل آدما
شیشـه نیست که روش
هــــــا کنیم
بعد با انگـــشت قـــ♥ ـلب بکشیم
وایسیم آب شـــدنش رو تماشــــا کنیم
و کیـــــف کنیم…
رو شیشه نـــازک دل آدمـــا
اگـــه قلبــــــ♥ ـــی کشیدی
باید مــــــــردونـه پـــــــاش وایســــتی