باران پاییزی

ببـــار باران پاییــزی  

که چشمم فصـــل باران اســـت
بـــرای هجــــر آبـــان مـــاه عمــــر مـــن ؛
برای یـــک بغـــل پاییــــز مهرانگیــــز  

به وصـف نامنـظم هـای قلب او ،
من امروز از غزل الهام می گیرم
و امشب انتقــام از قلب پاک خــود  ...

 که چشمـم جور هر دوری و هر بی اطلاعی را
به دریـــایـــی فـــرو ریــزد 

  ولی هر بار با این بارش آرام پاییزی
پـــر از مهـــر تـــو خواهــــم شــــد
پر از حس به همراه تو بودن ها  

 

گاهی وقت ها

گــــاهی وقــــت ها  

باید یــــقه احساســــتو بگــــیری بزنــــی تــــو گوشــــش  

بهــــش بگی تا   الان هرچی کشــــیدم به خاطــــر تو بوده .