مترسک جالیز خیال

هی مترسک جالیز خیال

تو خود غرق در عشقی

شب را به روزت دوخته ای و

یادت رفت روزنه ای برای رهایی بگذاری

اسیر مانده ای،

در ازدحام شب و روز و خاطرات و عشق.

دیگر مرا از این رگبار نترسان

بگذار تمام خیالش بر من لانه کند...