آه

بعضی " آه" ها را 

هر چقدر هم از ته دل بکشی

باز هم سینه ات خالی نمی شود

 سینه ی من پر است از این " آه" ها

آه درون

آهی از سوز دلم خواهم کشید

آتشی خواهم که بر خرمن ز نم

سوزی از عمق درون خسته ام

آید و بر آسمان خنجر ز ند

رعد می اید ز تنگ سینه ام

می خروشد رود مسکون و خموش

آه اگر فریاد من بالا رود

می گریزد هر چه هست و هر چه بود

سیل ها جاری شود در کوه و دشت

هر چه تلخی سختی و نامردمیست

پاک پاک و پاک پاکش می کند 

از همه دلمردگی ها در گریز

با همه دلخستگی ها در ستیز

من که تنهایم به تنها یی روم

گاه در دشت و گهی در ساحلم

گاه تنها و گهی تنها ترم

از تمام زندگی من یکسرم.