یک عاشقانه آرام
احتیاط باید کرد ! همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز ...یک عاشقانه آرام
احتیاط باید کرد ! همه چیز کهنه میشود و اگر کمی کوتاهی کنیم ، عشق نیز ...اینجا جای عجیبی ستــ
هر روزم به روزمرگی بر پشت این میز های کوچک می گذرد
آنقدر آنها را کوچک ساخته اند که
زانوهایم به زانوهایت می چسبد
اما آن کافه چی نمی داند که
هر چند میزهایش کوچک باشد و تو به من نزدیک تر
دل ها که دور باشد
حتی اگر هم نفسش باشی و هم نفست نباشد
باز هم غریبه ای
حتی در این نزدیکــــی
تو نمی خواهی عزیزت بشوم زور که نیست
تو نمی خواهی عزیزت بشوم زور که نیست
یا نگاهم بکند چشم تو مجبور که نیست
شده یک روز بیایی به دلم سر بزنی
با توام ! خانه ی تنهایی من دور که نیست
آنکه با دسته گلی حرف دلش را میزد
پردرد است ولی مثل تو مغرور که نیست
نازنین! عشق که نه ، اخم شما قسمت ماست
عاشقی های تو با این دل رنجور که نیست
تو مرا دیدی و از دور به بیراهه زدی
تو نگو نه ، دل دیوانه ی من کور که نیست
خواستم دل بکنم از تو ولی حیف نشد
لعنتی غیر تو با هیچ کسی جور که نیست
مشکل اینجاست نگفتی تو به من ? می دانم
تو نمی خواهی عزیزت بشوم زور که نیست
زهرا حسینی
گاه آن کس که درین دیر مکان می خواهد
گاه آن کس که درین دیر مکان می خواهد
یک گنه کار فراریست امان می خواهد
گاه آن کس که به رفتن چمدان می بندد
رفتنی نیست، دو چشم نگران می خواهد
قصه ی دست من و موی تو هم طولانیست
وصف آن بیشتر از عمر زمان می خواهد
عاشقی بار کمی نیست کمر می شکند
خود کشی کار کمی نیست توان می خواهد
چشم من گاه در آیینه تو را می بیند
هر که هر چیز که گم کرده همان می خواهد
این که هر کار کنم باز کمت دارم را
عقل پنهان شده و قلب عیان می خواهد
بر سر عهد گران هستم و تنها ماندم
کار سختیست ولی قلب چنان می خواهد
آرش شهیرپور
همین که...
همین که پیش هم باشیم،
همین که فرصتی باشه
همین که گاهی چشمامون،
تو چشم آسمون واشه
همین که گاهی دنیار و
با چشمای تو می بینم
همین که چشم به راه
تو میون آینه می شینم
بازم حس می کنم زنده ام
بازم حس می کنم هستم
بگو با بودنت دل رو
به کی غیر تو می بستم
همین که میشه یادت بود،
تو روزایی که درگیرم
که گاهی ساده می خندم،
گاهی سخت دلگیرم
همین احساس خوبی که
دلت سهم منو داده
همین که اتفاق عشق
برای قلبم افتاده
بازم حس می کنم زنده ام
بازم حس می کنم هستم
بگو با بودنت دل رو
به کی غیر تو می بستم
دکتر افشین یدالهی
دلم از رفتن تو سخت به هم می ریزد
بروی واژه ی خوشبخت به هم می ریزد
آمدی توی خیابان و همه فهمیدند
شهر را موی کمی لخت به هم می ریزد
عطر آغوش و تنت حاشیه ی امنیت است
مرد را فاصله در تخت به هم می ریزد
پاره کن پیرهنم را که زلیخا را باز
حالت پارگی رخت به هم می ریزد
عشق با فتح دلت تاجگذاری شده است
بروی سلطنت و تخت به هم می ریزد
آنچه در تجربه ی ماست نشان داده که عشق
تا خیالت بشود تخت... به هم می ریزد...
دوستت دارم و این یک کلمه شعر من است
حرف را قافیه سخت بهم می ریزد!
"علی صفری"
این طرف مشتی صدف آنجا کمی گل ریخته
موج،ماهی های عاشق را به ساحل ریخته
بعد از این در جام من تصویر ابر تیره ایست
بعد از این در جام دریا ماه کامل ریخته
مرگ حق دارد که از من روی برگردانده است
زندگی در کام من زهر هلاهل ریخته
هرچه دام افکندم،آهوها گریزان تر شدند
حال صدها دام دیگردر مقابل ریخته
هیچ راهی جز به دام افتادن صیاد نیست
هرکجا پا میگذارم دامنی دل ریخته
زاهدی با کوزه ای خالی ز دریا بازگشت
گفت خون عاشقان منزل به منزل ریخته...
فاضل نظری
معجزه باش
که پای برهنه روی مین می رود.
تا پیدا کند تکه استخوان پسرش را هر کجا که شد.
تکه های من بر اندوه خانه پاشیده است،
ودیگر دارم ایمانم را به کائنات از دست می دهم.
به خاطر خدا هم شده
معجزه باش لعنتی
کلید بینداز
و چراغ را روشن کن.
پوریا عالمی
برای شادی روحم کمی غزل لطفا
برای شادی روحم کمی غزل لطفا
همیشه کام مرا تلخ می کند دنیا
مرا به حال خودم ول کنید آدم ها
کسی میان شما عشق را نمی فهمد
کجاست کوهکنی تا نشان دهد اصلا
"به زور آمده بودم، به اختیار مرا"
نمانده راه زیادی، کنار قبرستان
فرزاد نظافتی
قرار نیست اتفاق خاصی بیفتد
نه
هیچ اتفاقی نمیافتد
روزها
همانطور به رود شب میریزند
که شبها
به سپیدهی روز
نه پردهای به ناگهان کشیده میشود
نه سرانگشت شاخهای
به هوای ماه میجنبد
.
.
.
و نه تو
از راه میرسی!
رضا کاظمی
گریز به اعماق درون
گاهی از دریا به اعماقش گریزی لازم است
از خودت برداری و درخود بریزی لازم است
طعم تلخ حرف مردم را چشیدن سخت نیست!
دوستی با درد در اوج مریضی لازم است...
گرچه دستور زبان عشق را پس میزنی؛
فعل "دستت را به موهایم بریزی "لازم است
عشق تنها اتاق بی سرانجامیست که
هرکجا افتاد دندانهای تیزی لازم است
خواب هایت را به کنعانی ترین یارت بگو
خویشتن داری برای هر "عزیزی "لازم است
بهناز ابوالوفایی
