احوالپرسی

روی شانه پاییز زدم

حالش را بپرسم

ناگاه ریخت!

گاهی پرسیدن حالی

چه دردهایی را زنده می کند...

نریمان ربیعی

رفیق من!!!!!!!!!!

در آن هنگام که میگردد نفس در سینه ها خاموش

نمیخواهم کسی از مردن من با خبر گردد

نمیخواهم پدر بر هم نهد چشمان بازم را

نمیخواهم که مادر سختی جان کندنم بیند

ولی ای دوست اگر روزی رفیقی مهربان آمد!!!!!!!

زتو پرسید فلانی کو ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

بگو در سنگر ناکامی وحسرت بسی جان داد..

ولی تا لحظه ی آخر چنین میگفت:

(امید من   رفیق من)