مرا دیــــــوانه نامیدند...

مرا دیــــــوانه نامیدند...

به جرم دلدادگی هایم،

به حکم سادگی هایم،

مرا نشان یکدیگر دادند و خندیدند!!!

مرا بیمار دانستند...

برای صداقت در حمایت هایم،

نجابت در رفاقت هایم،

نسخه تزویر را برایم تجویز کردن

بعد از مرگم

اگر بعد از مرگم از تو پرسیدند که آن وجودی را که زمانی با تو میدیدند که بود؟

بگو

دنیایی از عشق بود که به خاطر حسرت کرانه عشق جوش وخروش میکرد

بگو

دیوانه ای بت پرست بود که بتش را دیوانه وار دوست می داشت 

بگو

اشک در بدری بود که به هیچ دیده ای به جز دیده ی من آشیان نداشت

بگو

بگو برای اندک زمانی با من بود ولیکن تا آخرین لحظه هایش می گفت :
                   

            دوستت میدارم

دیوانه نیستم

دیوانـــــه نیستم 

فقط طوری خـــــاص که دیگـــران نمیتوانند 

 تـــو را دوســــت دارم

دیوانه تر

اخم میکنی که مهربانیت را پنهان کنی

مرا شما خطاب میکنی که هوایی نشوم

اما نمیدانی که چقدر اینها به تو می آیند و من دیوانه تر می شوم !

دیوانه ها را دست کم نگیرید

دیوانه ها را دست کم نگیرید 

گاهی 

بی موقع 

بی دلیل

ناگهان 

عاقل میشوند

هرگز نگویید دیوانه است نخواهد فهمید 

دیوانه هم خدایی دارد 

خدایی بس عاقل تر از تو