تنهایی

تنهایی شاخه درختی است پشت پنجره اتاقم

گاهی لباس برگ میپوشد

گاهی لباس برف

اما همیشه هست...

تو که بیایی

حالِ دلم

خوب که نه !

امّا

تــو که بیایی

گمان می کنم خوب تر خواهد شد..

و آن وقت است که من

معجزه ی تــو را

به رُخ ِ همه ی "روانپزشک ها" خواهم کشید ...!

ادم ها

عجب دنیایی شده.

کوچه ها را بلد شدم.. مغازه ها را..

و رنگ چراغ قرمزها.. حتی جدول ضرب را..

و دیگر در راه هیچ مدرسه ای گم نمیشوم..!!

اما گاهی میان آدم ها گم میشوم..

آدم ها را بلد نیستم هنوز.

کیبورد

دیر گاهیست که نامه ها  از

اشک ها خیس نمی شوند ،

کیبورد ها را نگاه کنید...!!!