وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید
وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را در آسمانها می کشید

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید

من عاشق چشمت شدم ، نه عقل بود و نه دلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود

آندم که چشمانت مرا از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد

آدم زمینی تر شد و عالم به آدم سجده کرد

من بودم و چشمان تو ، نه آتشی و نه گِلی

چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

من عاشق چشمت شدم شاید کمی هم بیشتر

چیز ر آنسوی یقین شاید کمی هم کیش تر

آغاز و ختم ماجرا لمس تماشای تو بود

دیگر فقط تصویر من در مردمکهای تو بود

من عاشق چشمت شدم…

 دکتر افشین یدالهی

لب تشنه ام

تاریکم ای یلدا، مهتاب میخواهم

لب تشنه ام ای اشک، سیلاب میخواهم

در حسرت موجم، باران کفافم نیست

درمان درد من باران نم نم نیست

پس تشنه میمانم، غرق پریشانی

تا آسمان ها را بر من بگریانی

چشم من از وقتی با عشق تو تر شد

آیین من اینبار آیینه ای تر شد

پیدا شو ای مرحم بر زخم پنهانم

تا صبح دیدارت بیدار میمانم

افشین یداللهی