من یک عذرخواهی به "خودم" بدهکارم !!!
برای اینــــــــکه احساســــــــــاتی بودم ،
برای اینـــــــــــــــکه یـــــــــــــک رو بودم ،
برای اینکه غـــــــــــــــــرورم را شکستم ،
برای اینکه ســــــــــــــــــــــــــاده بودم ...
بـــــــرای اینـــــکه انســــــــــــان بودم ...
" خودم "
من رو ببخش
گـاهـــے
اگــﮧ کُــل ِ دنیــــآ رو بــﮧ پــاتــــ بــریــزטּو ...
تــمــام ِ شــهــر زیــر ِ پــات بــاشــﮧ
تــو مــیــخواے کــﮧ بــﮧ آســمــوטּ زُلــ بــزنــے و
بــــگــے :
مهــمــوטּ نــمــی خــواے ؟ !
مهـــــــــــــــم نیست اکــــــــــنون
زندگــــــی ام چگـــونه میگــــذرد ،
عاشق آن خاطـــــراتی هستم که
تصادفـی از ذهــنم عـبور میکنند و
باعـــث لبخــــــــندم میشـــــوند !
آهی از سوز دلم خواهم کشید
آتشی خواهم که بر خرمن ز نم
سوزی از عمق درون خسته ام
آید و بر آسمان خنجر ز ند
رعد می اید ز تنگ سینه ام
می خروشد رود مسکون و خموش
آه اگر فریاد من بالا رود
می گریزد هر چه هست و هر چه بود
سیل ها جاری شود در کوه و دشت
هر چه تلخی سختی و نامردمیست
پاک پاک و پاک پاکش می کند
از همه دلمردگی ها در گریز
با همه دلخستگی ها در ستیز
من که تنهایم به تنها یی روم
گاه در دشت و گهی در ساحلم
گاه تنها و گهی تنها ترم
از تمام زندگی من یکسرم.