پایان کودکی ام

کودکی‌ام آن روز تمام شد که

پاهایم موقع تاب‌بازی به زمین می‌کشید.

بعد از آن عمرم در شمارش دندانه‌های سین و شین گذشت.

شپش و سست، سخت‌ترین کلمات شدند،

تا زندگی، سخت‌ترین کلمه عمرم شد و

من در همان سرِ زندگی ماندم و مشروط شدم،

که قبول نشدم در پیش تو..

بی تاب

کودک که بودم ، تآب بآزی بهانه خنده های بلندم بود..

      حالا که بــــزرگ شده ام...

                           چه بی تــــــاب شده ام ...