وداع

درد این روزهایم

درد بی صدایی است

صدای این درد و رنج را کسی نمی شنود

صدایش را حتی خودم نیز نمی شنوم

...این روزها احساس می کنم

دیگر به آخرِ خط رسیده ام

به آخرِ خطی نامرئی از جنسِ

 نامردی های روزگار

 دیگر ...

شب و روزم در تاریکی محض ناپدید شده است

و من این روزها

در تاریکی مطلق تنهایی هایش محو شدم

و از بین رفتم ...