دیگر نمی شود بپرم بی تو

دیگر نمی شود بپرم بی تو

وقتی شکسته بال و پرم بی تو

جاری شده ست رگ به رگم را مرگ

این درد را کجا ببرم بی تو

دیروز آشنای تمام شهر

حالا غریب و در به درم بی تو

راضی به مشتی ارزن خیراتم

مثل کبوتران حرم بی تو

رفته ست بیست و چند بهار از من

اما چقدر پیرترم بی تو

از هر چه بود بعد تو دل کندم

از هر چه هست بی خبرم بی تو

فرصت نمیکنم که خودم باشم

درگیر شاید و اگرم بی تو

دارم تمام میشوم و مانده است

یک مشت حرف پشت سرم بی تو

مهدی فرجی